Okur Mektuplari

Blogum pek sevildi kisa surede. Bazi okurlar, okur okumaz mektup yaziyorlar. Bakmayin siz yazilarin altindaki comments:0 ifadelerine. Herkesin gorecegi sekilde yorum yazmaktan cekinen utangac okurlarim beni mektup yagmurlariyla simartiyorlar adeta. Sagolun varolun.

Cevapsiz birakamayacagim bazi sorular ve cevaplari asagida:

Soru: Sizi cok seviyoruz, yazilarinizi buyuk bir duygu yogunlugu esliginde okuyoruz esimle beraber. O kadar guzel yazilar yaziyorsunuz ki iliskimizde yeni boyutlar acildi diyebilirim. Bunu nasil basariyorsunuz tanri askina?
decato: Oncelikle tesekkur ederim. Yaradilisla ilgili bisey olsa gerek. Guzel konusan insanlar mi beni buluyor ben mi herseyi bu kadar guzel harmanlayip sunuyorum artik siz okurlarimin takdiri olsun.

Soru: Neden caliyorsunuz? Baskalarinin sozleriyle blog olusturup unlu olmak pesindesiniz. Ayip degil mi?
Decato: Degil! Hep iyiyi, guzeli hedefledim. Aci ceken insanlari gormezden gelmedim, onlari dinledim. Benim buradan kazandigim para mesraflarimi anca karsiliyor.

Soru: Yazilar yetmedi bir de ilustrasyonlara basvurmussunuz. Hayir hersey guzel hos da, bir dergi havasina burunmus yani. Yakinda kisa film falan da cekersiniz yani di mi?
Decato: Bakiniz, bilgi cagindayiz, hiz cagindayiz, insanlar hizli tuketmeye alismis. Benim blog'umu tiklayan hedef kitleme ulasmak icin bir, bilemedin iki saniyem var. Yanda resimli mesimli olmayinca insanlar aninda kapatiyor sayfayi, yazilari okumuyor. Bu durumda yenilikci olmak gerekti. Teknolojinin son noktasina kadar gitmeye hazirim. Kisa film degil gerekirse uzun film yaparim.

Soru: Blog aldi basini gidiyor da. Nereye gidiyor? Bi vizyonunuz falan vardir insallah?
Decato: Boyle buyuk bir olayi baslatirken bi hedefimiz, misyonumuz ve vizyonumuz olmamasi mumkun mu? Lutfen!